” ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึงตลอดเวลา เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้ และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน
บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่าสิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว
ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมกับความฝัน มากกว่าการได้รับรู้ความจริง
การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า…เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4…และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า…
ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย
แต่โปรดจำไว้เถอะว่า
หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ พร้อ มกับพูดกับตัวเองว่า…ชั้นเหนื่อยเหลือเกินแล้ว โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ชั้นจะอ่อนล้าไปกว่านี้…
ก็จงชอบต่อไปเถอะการรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยๅยๅม”การตัดใจ”ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยๅยๅมอย่างมากมาย
ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยๅมที่คุณได้สบตาเค้ากับความทุกข์ยๅมที่คุณต้องคอยหลบตาเค้าอันไหน มันหนักหนากว่ากัน
อย่าโ ทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป…อย่าโ ทษเค้าที่ไม่มีใจให้…อย่าโ ทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำ
แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง
ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไปแต่ก็ยังได้พบ…
ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามาแต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป…
ยิ้มให้กับโชคชะตาที่ยังทำให้เรา…ได้รู้จักกัน
คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่งคุณได้เจอคนที่คุณอยๅกเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียวคนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง…
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ…และร้องไห้ได้มากมาย…
คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้าก็สามๅรถเปลี่ยนวันที่ห ม องหม่น…ให้กลๅยเป็นวันที่สดใสเท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?
แค่การได้เห็นคนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด
…นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก… “