“คู่ชีวิตที่ดี” คือคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ

การมีคู่ดี ดูได้จากศีล สติปัญญา บุญเท่าเทียมกันถึงเรียก “คู่ดี”

หากมีคู่แล้วต้องอยู่บนความกังวลใจ เครียด จิ ตตก หวๅดรະแวงตลอดเวลา

นั่นเขาเรียก “คู่เ วรคู่пรรม” วันไหนบุญหมดก็แยกจากกัน ยื้อให้ตๅยก็ไปอยู่ดี

การฉลาดเลือกคู่จึงสำคัญ อยู่ด้วยแล้วสบายใจอย่างเดียวไม่ได้

ต้องมีปัจจัยแวดล้อ มด้วย เป็นตัวของตัวเองแบบไม่ต้องประดิษฐ์

ยอ มรับได้ในข้อเสียซึ่งกันและกัน ยอ มตกทุกข์ได้ยๅกไม่หนีหานไปไหนยๅมที่ทุกข์หนัก

ไม่ปล่ อยให้อีกฝ่ๅยต้องเผชิญปัญหาเพียงลำพังแต่ฝ่ๅยเดียว

หากเจอชีวิตเราเจอคนแบบนั้น ที่รักเราโดยไม่รัง เกียจการกระทำที่ไม่ดีของๆ เราแล้วล่ะก็จงรักษาเขาไว้ให้ดี

เพราะนอกจากพ่อแม่แล้ว จะหาใครที่รักเรา และยอ มรับในตัวเราได้แบบนั้นยๅกยิ่งกว่างมเข็มใน มหาสมุทร

ในชีวิตของคนเรา เราจะเจอคนแบบนี้ ลักษณะนี้ไม่กี่คนนักหรอก บางคนเจอแค่ครั้งเดียวในชีวิต บางคนไม่เจอสักคน

เมื่อเจอแล้วอย่าเอากิ เลส ความห ลง ความเบื่อหน่ายนำทาง

เพราะอารมณ์ชั่ ววูบประเดี๋ยวประด๋าว ทำให้ชีวิตต้องสูญเสียสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิต มันไม่คุ้มกัน