ถ้าวันนึงฉันเดินจากไป ขอให้รู้ไว้ฉันทำเต็มที่แล้ว

ไม่มีใครอยๅกเริ่มต้นใหม่บ่อยๆ เราต่างเรียนรู้ว่าความสัม พันธ์มีวันที่ดีและวันที่ไม่ดี ต่างต้องใช้ความอดทน ปรับตัวเข้าหากัน แรกรัก

ก็มองไม่เห็นอุปสรรคใดๆทั้งสิ้น ความสัม พันธ์ที่เคยคิดว่าร่วมกันสร้างมาอย่างดิบดี เมื่อ มาถึงจุดหนึ่งกลับไม่มีความสุขอีกต่อไป

เพราะกลๅยเป็นเราที่ถูกให้ความสำคัญน้อยลงทุกที เมื่อ มาถึงขั้นนี้ก็ถึงเวลานั่งทบทวนตัวเองแล้ว ว่าจะอยู่ต่อเพื่อรออีกฝ่ๅยหมดใจ หรือ จบความสัม พันธ์ ก้าวออกไปเพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเรา

1.เลิกคิดเข้าข้างตัวเอง

ไม่ใช่เรื่องผิด ที่จะมองโลกแง่บวกและคิดเข้าข้างตัวเอง แต่หากการคิดเข้าข้างตัวเองนั้นทำให้เราจมอยู่กับชีวิตที่ไม่มีคุณค่าก็ป่ วยการจะสานต่อ

เราอาจรู้สึกอยๅกให้โอกาส อยๅกให้ใครคนนั้นนึกถึงวันดีๆ ที่เราเคยมีร่วมกัน แต่ให้ลองไต่ตรองให้ดี ว่าการให้โอกาสของเรา มันนานเกินไปแล้วหรือเปล่า และดูพฤติ ก ร ร ม ของเขาว่าสมควรได้รับโอกาสนั้น มั้ย

2.เด็ดเดี่ยวแค่ไหน อยู่ที่ใจ

ไม่มีใครจะคิดถึงเราได้ดีเท่ากับตัวเราเองอีกแล้ว เพราะ “ใจ” เป็นตัวกำหนดพฤติ ก ร ร ม ทุกอย่าง ดังนั้นจึงเป็นเราเองที่จะเลือกเดินออกมาจากจุดที่ไม่ได้มีความสุขอีกต่อไป

หรือเลือกอยู่กับอ ดีตที่ไม่ได้ให้ความสุขกับเราอีกแล้ว อย่าปล่ อยให้ความรู้สึกควบคุมชีวิต ในวันที่เจ็บจนชาขอให้มองโลกตามความเป็นจริง

คุณยังมีชีวิต มีลมหายใจ และทุกสิ่งทุกอย่างนั้นคุณเป็นเจ้าของ ถึงเวลาแล้วที่จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง

3.ให้ความเจ็บปวดเป็นครูของเรา

เพราะมีชีวิตจึงยังเจ็บปวด และเพราะเจ็บปวดเราจึงได้เห็นความงดงามของสิ่งที่ตรงกันข้ามกันอย่างความรัก ลองชั่งน้ำหนักความรู้สึกดูว่าทุกวันนี้

ความเจ็บปวดอยู่ในระดับที่มากกว่าความรักความเข้าใจหรือเปล่า หากมากเกินไปก็ถอยออกมา ไม่จำเป็นต้องโ ทษตัวเองและวันเวลาที่เสียไป แต่ขอให้ขอบคุณความเจ็บปวด เพราะมันทำให้เราเปลี่ยนแปลงและเติบโตขึ้น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *