เมื่อเป็นรักแท้ซึ่งกันและกัน คือวันที่เราพบคู่แท้

ความผิดหวังในรักที่ไม่ได้รับกลับมาเท่ากับที่เราให้ไป ทำให้หลายคนคิดว่ารักแท้ไม่มีจริง

คำถามคือ เราเคยได้รับรักแท้จากไหนบ้างหรือเปล่า พ่อแม่คือรักแท้ของเราหรือเปล่า

รักห่วงใยตลอดไป ไม่ขึ้นกับว่าเราเป็นยังไง น่าจะใกล้เคียงกับคำว่ารักแท้ที่เราตามหา

แต่เมื่อถามต่อว่า เรารักพ่อแม่เท่ากับที่เขารักเราไหม คิดถึงเขาเท่ากับที่เขาคิดถึงเราไหม

ให้เวลาทุ่มเทเท่ากับที่เขาทำให้เราไหม ตอบแทนเขาเท่ากับที่เขาเสียสลະให้เราไหม

เราอาจจะไปไม่ถึงจุดนั้น แต่ในขณะที่เรารักและตอบแทนความรักพ่อแม่

ได้ไม่เท่ากับที่เขาทำให้เรา พ่อแม่เราเคยรู้สึกไหมว่า รักแท้ไม่มีจริง

ในเมื่อเขารักลูกมากข นาดนี้ เสียสลະมาตลอด ให้มาตลอด รักตลอด

แต่เมื่อลูกโตขึ้น ก็บ่นพ่อแม่ ไม่อยากกลับบ้าน อยากเที่ยวกับเพื่อน

ไม่อยากทำงานบ้าน อยากเล่น ทุ่มเทความรักให้คนรักมากกว่า

พาไปดูหนัง ช้อปปิ้ง เลี้ยงข้าว เที่ยวต่างประเทศ ในขณะที่พ่อแม่นั่งอยู่บ้าน รอเรามาหา

พ่อแม่เราเคยพูดไหมว่า รักแท้มันไม่มีจริงหรอก พอกันทีกับการรักลูก

ในเมื่อรักลูกแล้วลูกไม่ได้รักเราเท่าที่เรารักเขา มีความรู้สึกนี้จากพ่อแม่เราบ้างไหม

พ่อแม่เราเคยพูดประโยคนี้ไหมว่ารักแท้ไม่มีจริง? ผมไม่เคยได้ยิน

เพราะพ่อแม่เป็นฝ่ายรักต่างหาก เราจึงรู้สึกว่าความรักที่พ่อแม่ให้คือรักแท้ของเรา

เพราะเขารักเราไม่เปลี่ยนแปลง แม้เราจะเปลี่ยนไป

รักแท้มันจึงอยู่ที่ตัวเราเป็นฝ่ายให้ เราเป็นฝ่ายรัก เราเป็นฝ่ายเริ่ม เราเป็นฝ่ายทำ

เพราะรักคือให้ รักไม่ใช่รอรับ รักไม่ใช่ขอ รักไม่ใช่เราต้องได้ รักไม่ใช่ต้องครอบครอง

รักไม่ใช่ต้องเป็นเจ้าของเสมอไป รักแท้อยู่ที่ตัวเราไม่ใช่อยู่ที่ตัวเขา

มันขึ้นอยู่กับเรามองออกไป หรือ มองเข้าหาแต่ตัวเรากันแน่

แต่ถ้าเราเจอคนที่รักเราได้ ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร ไม่เลิกรักเรา พยายามทำความเข้าใจ

เป็นฝ่ายให้เราเสมอ และเราก็เป็นแบบนั้นกับเขาเช่นเดียวกัน

เมื่อเราเป็นรักแท้ซึ่งกันและกัน วันนั้นแหละคือวันที่เราพบคู่แท้