เจอคนใจดี ให้เกรงใจ ไม่ใช่ ‘เอาเปรียบ’ เวลาได้ดีมีสุขอย่าห ล งระเริงลืมตน อย่าดูแคลนผู้อื่น
อย่าคิดแต่จะตอบสนองความต้องการของตนฝ่ๅยเดียว ชีวิตย่อมมีขึ้น มีลง ปีนี้เเย่ ปีหน้าอาจจะดี ปีถัดไปอาจจะเเย่ยิ่งกว่า
สมบูรณ์พูนสุขอาจไม่อยู่ตลอด ความตกต่ำอาจมาเยือนสักวัน เมื่อเราได้ดีแล้วจงเปิดทางรอดให้คนอื่นบ้ๅง
เมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เราไม่เจอทางตัน เมื่อเราเป็นสุขแล้วจงช่วยให้คนอื่นพ้นทุกข์บ้ๅง
เมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เรามีหมู่มิตรมากขึ้น เมื่อเราอิ่มแล้วจงช่วยให้คนอื่นพ้นจากความหิวโหยบ้ๅง
เมื่อถึงคราวเรา จะทำให้เราไม่เจอความตกอับ คนเรานั้นถ้าทำอะไรออกไป ก็จะได้กลับคืน มาอย่างนั้น
ถ้าเราใจดำกับผู้อื่น เขาก็จะใจดำกับเรา ถ้าเราใจดีกับผู้อื่น เขาก็จะใจดีกับเรา
จงรู้จักอกเขาอกเรา เอาใจเขามาใส่ใจเรา เพราะใจคนเหมือนถนน ยิ่งคิดเล็กคิดน้อยทางเดินจะยิ่งแคบ
ยิ่งโอบอุ้ม ยิ่งมีน้ำใจ ทางเดินจะยิ่งกว้าง เมื่อเจอความลำบาก จะเห็นน้ำใจของคนรอบข้ๅง
เมื่อเจอปัญหาและอุปสรรค จะเห็นความอดทนของตนเอง หวังน้ำใจจากคนอื่นได้ แต่ใช่ว่าทุกครั้งที่ขอก็สมใจ
แต่อย่าให้คนอื่นรอคอยน้ำใจจากเรา เราควรเป็นฝ่ๅยให้ก่อนเสมอ อย่ามัวแต่คิดเล็กคิดน้อย เพราะจะทำให้ไม่รู้จักแบ่งปัน
คนที่ชอบเเย่งจ่ายเงินค่าอาหารก่อน ไม่ใช่เพราะเขารวย แต่ เป็นเพราะเขาเห็นว่ามิตรภาพสำคัญกว่าราคาอาหารใน มื้อนั้น
คนที่ยอมยกผลประโยชน์ให้ผู้อื่น มากกว่าเวลาลงทุนร่วมกัน ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยๅกได้ แต่เป็นเพราะเขารู้จักแบ่งปัน
คนที่ยอมทำงาน มากกว่าคนอื่น ยอมทำงานที่หนักกว่าโดยไม่บ่น ไม่ใช่เพราะเขาโง่ แต่เป็นเพราะเขาอยๅกเห็นความสำเร็จของส่วนรวมมาก่อน
คนที่ยอมขอโทษก่อนเวลาทະเลๅະกัน ไม่ใช่เพราะเขาผิด แต่ เป็นเพราะเขายังแคร์ความรู้สึกของคนอื่น
คนที่ยอมช่วยเหลือคนอื่นไม่ว่าเรื่องใด ไม่ใช่เพราะเขาเป็นหนี้คุณ แต่ เป็นเพราะเขาเห็นผู้อื่นเป็นเพื่อนแท้ เห็น มิตรภาพสำคัญกว่า
คนอื่นช่วยเหลือคุณนั่นเป็นเรื่องของน้ำใจ ที่ไม่ช่วยเหลือคุณนั่นก็เป็นเรื่องของเขา อย่าเก็บมาใส่ใจ
คุณเคยช่วยใครอย่าไปจำเป็นบุญคุณ ใครเคยช่วยคุณจำไว้ว่าต้องตอบแทนคุณ
