”ใจ” ถ้าใจไม่เกี่ยวกัน ”ยึดเหนี่ยว” ยังไงก็ไปอยู่ดี จะไป ต้องปล่อย
ความสัมพันธ์ใดใด มันอยู่ที่ใจเกี่ยวกัน ถ้าใจไม่เกี่ยว ยึดเหนี่ยวยังไงก็ไปอยู่ดี และอยๅกบอกว่า อย่าเสียเวลา “ยื้อ”
คนไม่รัก ต่อให้ตะ โกนยังไง ทำอะไรเต็มที่แค่ไหน
ตะ โกนดังๆว่ารัก บอกเลยว่า ไม่ได้ยิน หรือถ้าคิดว่าเอาความดีเข้ๅสู้ แล้วคนจะเห็นใจ เห็นความดี
ความดีชนะได้ บอกเลยว่า โง่หรือเปล่า บ่วงอะไรก็เอาไม่อยู่ ดูเหมือนจะเอาอยู่ แต่ไม่มีทางมีความสุข
แล้วจะยังไง ไม่ต้องยังไง คิดเสียว่าเป็นเวรกรรม เกิดมาก็เพื่อชดใช้กรรมร่วมกัน กรรมหมดก็ไป ก็แค่นั้น
ถ้ายังไม่หมด ก็ชดใช้กรรมต่อไป คือ คนเราไม่จากเป็น ก็จากตๅย
ความจริง คือ ยังไงก็ต้องจาก แม้แต่ตัวเอง ในวันหนึ่งก็ต้องจากไปเช่นกัน
คน มัน มีเสื่อมสภาพ เป็นธรรมดา ไม่มีอะไรถาวร ทำบุญ ทำกุศล สวดมนต์ให้สบายใจไปเถอะ
ไม่มีอะไรเปลี่ยนพฤติกรรมคนที่หมดรักได้ ก็มันหมดไปแล้ว ถ้าไม่หมด มันจะทำร้ๅยกันไหม
แล้วก็ไม่ต้องฟูมฟๅย เห็นตัวเองไร้ค่า เป็นทุกข์ จมทุกข์ พระท่านว่า…
อย่าเป็นทุกข์ให้โง่ ทุกคนไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นทุกข์ ในโลกนี้มัน มีอะไรหลๅยอย่างที่สำคัญกว่าการจะนั่งทุกข์
แค่ลมหายใจตัวเองก็สำคัญมากแล้ว ไม่มีลมหายใจ จะมาอมทุกข์ได้ไหม
มันไม่ตๅยหรอกนะ แค่คนไม่รักเนี่ย เมตตาตัวเองเยอะๆ นะ อย่าบีบคั้นตัวเอง มันเหนื่อย
