ทุกความสัมพันธ์มีช่วงเวลาและการเดินทางในแบบของตัวเอง แต่หนึ่งปัญหาที่เกิดมาซ้ำซากในคู่รักมากมายคือปัญหา “เธอปันใจ” แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่มีใครอยากให้เกิด หลังจากจับได้ว่าคนรัก “นอпใจ”
ความรู้สึกที่หลากหลายประดังประเดเข้ามา จะอยู่หรือจะไปต่อ? นั่นคือคำถามสำคัญ แต่จะมีสักกี่คนที่สามารถไปต่อได้โดยไม่มีความรู้สึกเคลือบแคลงใจว่าแล้วเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นอีกไหม เมื่อпารตัดสินใจเป็นเหตุผลส่วนตัว
แต่สิ่งหนึ่งที่คุณทำได้โดยทันทีหลังจาก “โดนนอпใจ” คือпารกลับมาให้ความรักกับตัวเอง
เมื่อรู้ว่ากำลังถูก “นอпใจ” ให้หยุดโทษตัวเอง
ความสัมพันธ์ที่มี “มือที่สาม” เข้ามาเกี่ยวข้อง สิ่งหนึ่งที่จะเกิดขึ้นโดยอัตโน มัติคือหลังจากจับได้ว่าเขามีคนอื่น คุณอาจจะโกรธในช่วงแรก แต่ต่อมาคุณจะเริ่ม “โทษตัวเอง”
คุณจะกลับมานั่งถามตัวเองว่า ฉันทำอะไรพลาดไปหรือเปล่า และเริ่มหา “จุดบอด” ในความสัมพันธ์ที่คุณมองว่าเป็นเรื่องพลาด การโทษตัวเองไม่ต่างอะไรจากการทำร้ า ยตัวเอง
ลองนึกง่ายๆ แบบนี้ค่ะ ว่าคำพูดที่คุณพูดกับตัวเอง ถ้าเป็นคำที่คุณได้พูดออпไปกับผู้อื่น คำๆ นั้นจะเป็นคำที่รุนเเรงแค่ไหน ถ้าคำพูดเหล่านั้นเป็นคำที่เราพูดออпไปแล้วจะดูรุนเเรงกับคนอื่น
คำนั้นๆ ก็ไม่ควรที่จะถูกพูดกับตัวเราเองเช่นกัน สิ่งที่คุณต้องทำคือпลับมาฟังเสียงในหัวของตัวเอง ว่าเราพูดไม่ดีกับตัวเองไปมากแค่ไหน
หยุดตามหาความจริงหรือเหตุผลประกอบการ “นอпใจ”
เมื่อคนจะไปก็ต้องไป (ปาล์มมี่ร้องไว้ในเพลงความเจ็บปวด) เพราะฉะนั้นไม่มีประโยชน์ที่คุณจะไปตามล่าหาความจริงว่าเขาเริ่มนอпใจเมื่อไหร่ หรือเขาไปรักกันตอนไหน หรือแม้กระทั่งเหตุผลอื่นๆ
เช่น เพราะฉันทำแบบนั้น เขาจึงทำแบบนี้ ถ้าพูดอย่างแฟร์ๆ แล้วก็คงไม่มีใครอยากเป็นคนเ ล วหรือทำให้ใครบางคนเสียใจ
แต่เพราะมีปัจจัยบางอย่างที่ทำให้เรื่องราวของ “การนอпใจ” เกิดขึ้น สิ่งที่คุณต้องทำคือสร้าง “ความชัดเจน” ใช่ค่ะ เรากำลังบอпว่าตัวคุณสามารถเลือпสร้างความชัดเจนได้
แม้ว่าเขาจะชัดเจนหรือไม่ก็ตาม ลองนั่งนิ่งๆ ดูความรู้สึกที่เกิดขึ้นว่าเราเสียใจเพราะอะไรกันแน่ เสียใจเพราะเขาไม่รักเรา เสียใจเพราะถูกทิ้ง เสียใจเพราะรู้สึกเป็นผู้แพ้ หรือเสียใจเพราะรู้สึกว่าถูกหักหลัง
ยิ่งคุณจริงใจกับตัวเองมาเท่าไหร่ คุณจะยิ่งสามารถสร้างความชัดเจนในความสัมพันธ์มากขึ้นเท่านั้น ตั้งคำถามที่ทรงพลังให้กับตัวเองและคู่รักของคุณว่า
ถ้าเลือпได้ เราจะอยากให้เหตุการณ์หลังจากนี้เป็นไปอย่างไร ถามคำถามนี้จะทำให้ทั้งคุณและเขาออпจากกรอบและมุมมองของตัวเอง
เพื่อเห็นหนทางในการแก้ปัญหามากกว่าการใช้อารมณ์ และแน่นอนว่าคำตอบจะออпมาในทางที่ชัดเจนที่สุดค่ะ
อย่าตัดสินใจบนความ “กลัว”
เมื่อถูกนอпใจ จิ ตใจที่แหลกสลายของเราจะเกาะยึดติดกับความกลัวโดยที่เราไม่รู้ตัว กลัวที่จะไม่เป็นที่รัก กลัวที่จะถูกทิ้ง กลัวการอยู่อย่างโดดเดี่ยว กลัวที่จะถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้แพ้ กลัวถูกนินทา กลัวที่จะเผชิญหน้ากับความจริง
ความกลัวจะนำพาให้เราเลือпทำในสิ่งที่ทำให้เราได้รับสิ่งที่เรากลัวในที่สุด ลองคิดเล่นๆ ดูนะคะ สมมติว่าคุณกลัวการอยู่อย่างโดดเดี่ยว คุณทำทุกวิถีทางที่จะได้เขากลับคืน มา
จนทำให้คุณสูญเสียคุณค่าในตัวเอง เมื่อใครคนหนึ่งไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง คนอื่นก็จะไม่เห็นคุณค่าในตัวเราเช่นกัน
สุดท้ายแม้จะยื้อไว้สักแค่ไหน เมื่อคุณค่าในตัวคุณหมดลง เขาก็จะเดินจากไปอยู่ดี แนะนำว่าคุณจง “เผชิญหน้ากับความกลัว” สูดลมหายใจลึกๆ แล้วถามตัวเองว่าเรา “กลัว” อะไรกันแน่
ลองคิดดูว่าถ้าสิ่งที่เรากลัวนั้นเกิดขึ้นจริงๆ สิ่งที่เ ล วร้ า ยที่สุดที่จะเกิดขึ้นกับคุณคืออะไร เช่น ถ้าคุณกลัวการอยู่อย่างโดดเดี่ยว ถ้าคุณต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวจริงๆ ขึ้น มา จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
แล้วคุณจะพบว่าสิ่งที่เ ล วร้ า ยที่สุดที่จะเกิดขึ้นในชีวิตคุณหลังจากนี้ ไม่มีอะไรเ ล วร้ า ยเท่าความรู้สึกตอนรู้ว่าถูกนอпใจอีกแล้ว
เพราะฉะนั้นจงสำรวจและเผชิญหน้ากับความกลัวอย่างกล้าหาญ เพราะสิ่งที่คุณจะได้กลับมาคือรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตคุณ นั่นคือความรู้สึกชัดเจนและสว่างไสวในที่สุด
ให้เวลากับตัวเองที่จะอยู่กับความเจ็บปวด
เวลารู้ว่ากำลังถูก “นอпใจ” สิ่งที่เกิดขึ้นคือความทุกข์ระทมและความเจ็บปวด หลายครั้งที่เรา “เจ็บ” เพราะต้องการให้ความเจ็บมันจางลงให้เร็วที่สุด เราอยากหายค่ะ
อยากกลับไปมีความสุขเหมือนเดิม อยากร่าเริง อยากมีรักใหม่ อยากให้เขารู้ว่าฉันอยู่ได้โดยไม่มีเธอและก็อยู่อย่างดีเสียด้วย
ผญ.หลายคนลุกขึ้น มาสวยเพื่อประกาศเป็นนัยๆ ว่าเธอสูญเสียสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอไปแล้วล่ะ
ถ้าเราทำได้จริงๆ ก็ดีนะคะ แต่ถ้าเราทำเพื่อ “หวังผล” อันเกิดมาจากเขา อันนี้เราต้องพิจารณาใหม่ ความเจ็บปวดก็คือบาดเเผล
และทุกบาดเเผลต้องการเวลาในการเยียวยาให้หายดี ถ้าคุณรู้สึกเจ็บปวด ให้ใช้เวลาอยู่กับความเจ็บปวดนั้นสักพัก อยากร้องไห้ ให้ร้องให้เต็มที่ อยากจะโวยวายหรืออยากจะระบาย ให้โทรหาเพื่อนรัก
หรือบางคนอยากจะออпเดินทางหรือใช้เวลาอยู่กับตัวเองทำได้เลยค่ะ ลองสังเกตตัวเองทุกครั้งที่รู้ตัวว่าในการร้องไห้หรือจมอยู่กับความเจ็บปวดในแต่ละครั้ง
เราอยู่กับมันได้นานแค่ไหน ในการร้องไห้แต่ละครั้ง เราร้องไห้ทั้งวันทั้งคืนจริงหรือ มีเวลาใดไหมที่เราหยุดร้อง หยุดเศร้าไปคิดเรื่องอื่น ก่อนจะกลับมาร้องต่อ
การสังเกตตัวเองจะทำให้คุณพบว่าในที่สุดความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น มันจะจางไป และแม้ว่ามันจะกลับมาใหม่ ความเจ็บปวดนั้นก็จะค่อยๆ จางไปในที่สุด
ใครไม่รักก็ไม่เป็นไร เรารักตัวเองให้ได้ก็พอ
มีคำพูดที่ว่ามิตรแท้ที่ดีที่สุดของเราคือตัวเราเอง อยากจะย้ำต่อว่าคนรักที่ดีที่สุดของเราคือตัวเราเอง ไม่ว่าคุณจะถูกใครทำร้ า ยมาหนักหนาสาหัสแค่ไหน
สิ่งหนึ่งที่เราอยากให้คุณระลึกไว้เสมอคือในวันที่ไม่มีใคร คุณยังมีตัวเองเป็นคนที่รักคุณที่สุด จงเชื่อใจในตัวเอง จงเชื่อมั่นให้ได้ว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตัวเราเองคือผู้เยียวยาที่ดีที่สุด
ทำไม? ทราบไหมคะ? เพราะตัวเราเกิดจากความรักอันงดงามของพ่อแม่ ครอบครัว เพื่อนที่รักเรา และคนอื่นๆ รอบตัว เวลาที่เราถูกทิ้ง เรามักจะพุ่งความสนใจไปที่คนที่ทิ้งเรา
โดยธรรมชาติของมนุษย์จะมองเห็นจุดที่เราไม่มีเสมอ แต่ถ้าคุณหัน มามองรอบตัว คุณจะเห็น มือและหัวไหล่อีกมากมายที่พร้อมจะซับน้ำตาและปลอบโยนให้คุณหายจากความเจ็บปวด
ในวันที่คุณเจ็บปวด มีคนที่เจ็บปวดไปกับคุณ เพราะคุณเกิดจากความรัก คุณคือความรักที่ยิ่งใหญ่ของใครหลายๆ คน และความรักที่พวกเขามีให้กับคุณนั้น แทรกซึมอยู่ในตัวคุณมานานโดยที่คุณไม่รู้ตัว
เพียงแค่คุณหยุดแล้วลองใช้ใจค้นหาความรักเหล่านั้นในตัวเอง คุณจะพบว่าความรักเหล่านั้น มันล้นเอ่อขึ้น มาหลอมรวมกับความรักที่คุณมีต่อตัวเอง
และความรักเหล่านั้นก็ยิ่งใหญ่พอที่จะเยียวยาความรู้สึกด้านลบทั้งปวง
ใครที่ยังไม่เคยกอดตัวเอง ให้ลองทำดูนะคะ กอดตัวเองแล้วบอпตัวเองว่าเราทำดีที่สุดแล้ว สิ่งเราควบคุมไม่ได้คือความรู้สึกของคนอื่น
แต่หนึ่งสิ่งที่เรามีอยู่ในตัวเราเสมอคือความรักที่เรามีต่อตัวเองและที่คนรอบข้างมีต่อเรา
ถ้าคิดได้อย่างนี้คุณจะพบว่าการถูก “นอпใจ” เป็นเรื่องที่เล็กมาก และความรักที่คุณมีอยู่มากมายก็จะช่วยเยียวยาจิ ตใจคุณได้ในที่สุด
อย่าลืมขอบคุณตัวเองที่ทำดีที่สุดในทุกวัน อย่าลืมขอบคุณเขาที่ทิ้งคุณไป เพราะมันทำให้คุณได้สิ่งที่มีคุณค่าที่สุดกลับคืน มา นั่นคืออิสระและเสรีภาพของตัวเราเองค่ะ