ไม่ได้หมดรัก แต่หมดแรง

เคยรู้สึกเหนื่อยกับความสัมพันธ์บางความสัมพันธ์มั้ย?

เคยคิดมั้ยว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ทั้งที่ยังรักกันอยู่

เหนื่อยไหม…ที่ต้องรอคอยให้เขาหรือเธอกลับมา

เหนื่อยไหม…ที่ต้องวิ่งตามอยู่ตลอด

เหนื่อยไหม…ที่ต้องพูดเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ในทุก ๆ วัน

เหนื่อยไหม…ที่ต้องคาดหวังกับอะไรซักอย่าง

เหนื่อยไหม…ที่ต้องมาคอยแคร์ความรู้สึกกันและกัน

เหนื่อยไหม…ที่ต้องมาคอยตามเอาใจใส่คนเอาแต่ใจ

เหนื่อยไหม…ที่ต้องหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา

เหนื่อยไหม…ที่ต้องมานั่งน้อยใจในขณะที่เขาไม่รู้เรื่อง

เหนื่อยไหม…ที่ต้องเจ็บปวดและเสียใจ

เหนื่อยไหม…ที่ต้องประคับประคองให้รักเดินหน้าต่อไป

เชื่อว่าคงมีใครหลาย ๆ กำลังเกิดความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับ “ความรัก” และ “คนรัก” ที่เข้าไปบั่นทอนความรู้สึก จนทำให้ท้อใจ … “หมดแรง”

ก่อนอื่นคุณควรพยายามทำความชาชินกับความรู้สึกไม่คาดหวัง แล้วความเหน็ดเหนื่อยจะค่อย ๆ จางหายไป

ทางที่ดีหากคุณรู้สึกเหนื่อยใจก็ต้องหยุดพักใจกันซะบ้าง แต่หยุดในที่นี้ไม่ได้ห ม ายถึงการเลิกรัก เพียงแค่ลองอยู่นิ่ง ๆ อยู่กับตัวเองสักพัก

แล้วค่อย ๆ คิดทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่าน มา คุณมีเสียงหัวเราะมากกว่าเสียงทะ เลาะ หรือมีความสุขมากกว่าความทุกข์ แล้วถามใจตัวเองดูอีกครั้ง เชื่อเถอะว่าคำตอบมันก็จะมาเอง

ที่สำคัญในเมื่อ “เหนื่อย” แล้วจะแบกมันไว้ทำไม วางลงบ้างก็ได้นะ คิดซะว่า “รักได้เท่าที่รัก” เชื่อเถอะว่าแค่นี้คุณก็จะไม่รู้สึกเหนื่อยกับมันแล้ว

และหลังจากพักใจจนหายเหนื่อย ถ้า ณ เวลานั้นคุณค้นพบว่ายัง “สุขใจ” กับการมีเขาหรือเธออยู่ในพื้นที่หัวใจ ก็สู้กันต่อไป

พยายามพูดคุยเพื่อทำความเข้าใจกันให้มากขึ้น แต่ถ้ารู้สึกว่า “สุขใจ” กับการอยู่คนเดียวไปซะแล้ว ก็จงยิ้มรับกับเส้นทางที่จะไม่มีใครเดินด้วย แต่มันกลับสบายใจมากกว่าเดิม…ก็เท่านั้นเอง

ซึ่งจริง ๆ แล้วอาการ “เหนื่อย” กับ “ความรัก” มันเป็นเรื่องธรรมชาติที่ทุกคนต้องพบเจอ หากคิดจะมีความรัก (จริงไหม)

เพราะมันคือประสบการณ์อย่างหนึ่งของชีวิต ถึงเราจะสามารถออกแบบความรักได้ และมันคงไม่มีความรักของใคร

ที่จะสวยสมบูรณ์แบบอย่างที่วาดฝันไว้ การร้องไห้ เสียใจ เจ็บปวด สุข ยิ้ม หัวเราะ ฯลฯ คืออีกองค์ประกอบหนึ่งที่จะสร้างให้ “รัก” สมบูรณ์

แต่ถ้ารู้สึกว่า “เหน็ดเหนื่อย” เกินกว่าที่ “ใจ” จะรับไหว ก็ต้องมี “หยุด” ให้ “หัวใจ” ได้พักเหนื่อยกันบ้าง

หยุด…เพื่อคิด คิดว่ามันคือความผูกพันหรือความรัก

หยุด…เพื่อถามใจตัวเอง

หยุด…เพื่อถามใจเขา

หยุด…เพื่อทบทวนสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่าน มา

หยุด…เพื่อลองนึกดูว่าเรา “สุข” หรือ “ทุกข์” มากกว่ากัน

หยุด…เพื่อเว้นช่องว่างให้กันและกัน

หยุด…เพื่อให้เวลา “หัวใจ” ได้หายเหนื่อย

และหลังจาก “หยุด” ให้ “หัวใจ” ได้พักแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถตอบได้ว่า “หัวใจ” ของคุณจะกลับมาแข็งแรงหรืออ่อนแอกว่าเดิม

เพราะทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่ที่ตัวคุณเองเท่านั้น ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ตัดสินใจ อย่าลืมว่า “รักออกแบบได้” เสมอ หากคุณแข็งแรงพอ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *