1. เริ่มถามตัวเองว่าเรามีความสุขอยู่หรือเปล่า
ความรักย่อมนำมาทั้งความสุขและความทุกข์ แต่ถ้าเมื่อไหร่ความทุกข์มันเริ่มเข้ามาทักทายเรา จนเราต้องกลับมาถามตัวเองว่า เรากำลังมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่จริงๆ หรือเปล่า?
การมีเขาทำให้เรามีความสุขจริงๆ ใช่ไหมชีวิตที่เป็นอยู่แบบนี้มันดีเเล้วใช่หรือเปล่า? ถ้าคุณเริ่มเกิดคำถามพวกนี้วนเวียนในหัว
นั่นก็เป็นสัญญาณที่ชัดเเล้วว่า คุณไม่ได้มีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ เพราะถ้าคุณมีความสุข คุณจะไม่มีคำถามอะไรในใจเลย และถ้าเราไม่มีความสุข คนเราก็ย่อมทนกับสิ่งนั้นได้ไม่นาน
2. มีแฟนก็เหมือนไม่มี
หากคุณมาถึงจุดที่ความรู้สึกมันว่างเปล่า เหมือนรู้สึกว่ามันเหงา โดดเดี่ยว เหมือนว่าคุณอยู่ตัวคนเดียว ทุกครั้งที่คุณมีปัญหาคุณก็มองไม่เห็นเขาคอยอยู่ข้างๆ ต้องก้าวผ่านทุกอย่างด้วยตัวเองเสมอ
จนคุณรู้สึกว่ามีหรือไม่มีเขาก็ไม่ต่างกัน มีเขาเป็นแฟนแต่คุณก็ยังเหงาเหมือนเดิม ยังต้องกินข้าวคนเดียว ร้องไห้คนเดียว
นอนฟังเพลงเหงา วันพิเศษต่างๆ ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ถ้าความรู้สึกเป็นแบบนี้ คุณคงเริ่มคิดเเล้วล่ะว่าไม่มีเขาก็ได้ มีไปก็หน่วงใจเปล่าๆ
3. ความคิดถึง ห่วงหาเริ่มลดลง
เวลาของคนรักกัน มันช่างยาวนาน ห่างกันแค่ไม่นานเราก็จะรู้สึกคิดถึง โหยหาอีกคน แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ความรู้สึกเหล่านั้นหายไป ไม่มีความคิดถึงเวลาห่างไกลกัน
ความโหยหากันเเละกัน มันลดลง มัน มักจะลดลงไปพร้อมกับความรู้สึกรัก เมื่อไม่รักทุกอย่างจะไม่สำคัญ และยิ่งความคิดถึงกลายเป็นความเ บื่ อหน่าย
อันนี้ก็ต้องกลับมาคิดอย่างจริงจังแล้วล่ะ ว่าระหว่างคุณกับเขาตอนนี้อยู่ด้วยกันเพราะอะไร ยังมีความรักห ล งเหลืออยู่ไหม
4. ต้องเป็นพยายามอยู่ฝ่ายเดียว
คุณเป็นฝ่ายพยายามอยู่คนเดียว พยายามทุกๆ อย่าง พยายามให้เขาหัน มาสนใจ เรียกร้องความสนใจจากเขา จนบางครั้งคุณก็เริ่มรำคาญตัวเองที่ต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามเขาเสมอ
ส่วนเขาก็ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ต้องใส่ใจ ไม่ต้องสนใจอะไรให้มาก เพราะทุกอย่างมีเเต่คุณเป็นคนเริ่มทำ ถ้าความรักมันเป็นเรื่องของคนคนเดียวแบบนี้ยังจะเรียกว่าความรักได้หรือเปล่า
ถ้าเขารักคุณจริง คุณจะไม่ต้องพยายามเลย และเขาจะไม่มีวันปล่อยให้คุณเหนื่อยกับความรักฝ่ายเดียวเเน่นอน
5. ความเป็นตัวเราหายไป
เวลาที่คุณอยู่กับเขา คุณไม่กล้าที่จะเป็นตัวของตัวเอง คุณใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อจะเป็นในแบบที่เขาชอบ ไม่กล้าที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำเพราะกลัวว่าเขาจะรับไม่ได้
ถ้าการอยู่ด้วยกันแล้วมันต้องฝืน เราก็ต้องอึดอัดเป็นธรรมดา เเล้วเราคงทนรับความอึดอัดได้ไม่นานใช่ไหมล่ะ
ฉะนั้นการที่เราจะคบใครสักคนให้ยืนยาวคนคนนั้นต้องเป็นคนที่รับที่เราเป็นได้ และเราไม่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองจนไม่เหลือความเป็นตัวเองกับเขา แบบนี้สิอยู่ด้วยกันจะได้สบายใจ มีความสุขทั้งสองฝ่าย
คุณกำลังมีอาการแบบนี้อยู่หรือเปล่า ถ้าเ ช็ กเเล้วมันใช่ คุณต้องกลับมาทบทวนตัวเองอีกครั้งเเล้วล่ะว่าควรปล่อยสถานะนี้ไว้ไหม
หรือลากันก่อนที่จะแย่ไปมากกว่านี้ บางทีถ้าคบกันเเล้วมันเดินต่อไม่ได้ เราก็ต้องยอมที่จะถอยกลับมาตั้งหลักนะ
เพราะการใช้ชีวิตคู่ร่วมกันความรักคือสิ่งสำคัญที่จะพยุงเราเอาไว้ เเต่ถ้าเมื่อไหร่มันหายไป ความสุขของการใช้ชีวิตคู่ก็จะหายไปเช่นกัน
