อดีตเราไม่เคยคิดว่า “เวลาเปลี่ยนแล้วคนเปลี่ยน”
เพราะเราไม่เคยเปลี่ยนไป ยังคงเป็นคนเดิมๆ ที่รักแบบเดิม ทุ่มเททั้งชีวิตมอบให้
แต่ในวันที่คนๆ นั้น “เขาเปลี่ยนไป”
ความรู้สึกเราเหมือนโดนภูเขาทั้งลูกทุ้มใส่หัว มันเจ็บ มันจุก ล้มทั้งยืน หัวใจแหกสลาย
วันนั้นเราจะเริ่มเชื่อว่า คนๆหนึ่งเขาสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ โดยที่เขาไม่รู้สึกผิดในการกระทำที่เอาไว้สักนิด
อย่างเรื่องของกัลยาณมิตรคนหนึ่ง “เธอ กอดลูกร้องไห้เจียนจะขาดใจ สามีคนเคยดีหอบเสื้อผ้าหนีไปอยู่กับชู้ ทั้งๆที่ลูกยังเล็ก บางรายลูกก็พึ่งคลอด บางคนก็ไปตั้งแต่ลูกอยู่ในท้องก็มี”
คนไร้สามัญสำนึกมัน มีอยู่จริง คนคิดไม่เป็น ศีลธรรมหดหาย ไม่ซื้อสัตย์ ไร้ความรับผิดชอบมัน มีจริง
เมื่อเราได้สัมผัสกับคนแบบนั้น เราจะขนหัวลุกเลยทีเดียว เพราะเขาจะเ ล วแบบที่เราคาดไม่ถึง ใจดำอำมหิตชนิดที่เราแทบจะไม่เชื่อตัวเองว่าเราเคยรู้จักคนๆ นี้
จงจำไว้ว่า ทำอะไรย่อมได้รับสิ่งนั้นแน่นอน หนีกรรมไม่พ้นหรอ ก
เมื่อใจเขาเปลี่ยนไปแล้ว ต่อให้อ้อนวอนขอร้องให้เขากลับมา เขาก็ไม่กลับมาหรอ ก
ยกเว้นว่าเขาไม่เหลือใครจริงๆ เขาจะกลับมา แต่วันนั้นเรายังจะเอาอยู่หรือ
คนที่ฆ่ าเราให้เกือบต า ยและส่งมีดให้ใครอีกคนเอามาแ ท งเราแบบนี้
ผัวไม่ดีไม่มีอะไรน่าเสียดาย เมียไม่ดีอย่าไปเสียน้ำตาให้ แฟนหมดใจเลือ กคบกิ๊กก็จงปล่อยเขาไป
เราดีแล้ว เรารักไม่เปลี่ยน ซื่อสัตย์ เรามีความรับผิดชอบและเรามีหน้าที่ต้องทำต่อไป ทั้งหน้าที่ แม่ พ่อ และลูกของพ่อ กับแม่
อย่างน้อยเราก็ได้สัมผัสกับคำว่า “ไม่มีอะไรไม่เปลี่ยนแปลง ตัวเราเองก็ต้องคิดใหม่ ทำใหม่ ต้องเปลี่ยนเป็นคนใหม่
หากไม่อยากเจ็บซ้ำๆ ร้องไห้ซ้ำๆ ให้กับคนเดิมที่จากไป จงเอาชีวิตใหม่ของตัวเองกลับมา