เพราะนอ กจากเขาไม่เห็นค่าแล้ว ยังถือเป็นการลดคุณค่า “ตัวเอง”
คนไม่ดีจากไปเอาน้ำตาทั้งผืนแผ่นดินเข้าแลก เปล่าประโยชน์!
หากมีเหตุต้องสูญเสีย…คนไม่ดีออ กจากชีวิต
การรำพึงรำพัน ร้องไห้ คร่ำครวญ เรียกร้องให้เขากลับมา ช่างเปล่าประโยชน์และลดคุณค่าของตัวเอง
หากเขาดีการร้องไห้เมื่อสูญเสียไม่น่าแปลก
แต่หากเขาเ ล ว ทอดทิ้ง ทำร้ า ຢจิ ตใจສ า รพัด โกหก ไม่ซื่อสัตย์ ไม่รับผิดชอบ ไม่เคยทำได้อย่างที่พูด นอ กกายนอ กใจ…และไม่เคยรักเรา!
คนแบบนี้สมควร…เสียน้ำตาให้เหรอ?
คนที่ทำร้ า ຢเราเจียนต า ย…มีค่ามากถึงเพียงนั้นเชียวหรือ
คนที่ทำให้ชีวิตเราพังทะลาย..มันควรที่จะยื้อไว้ขนาดนั้นเลยหรือ
คนที่ไม่ซื่อสัตย์แม้กับคำพูดตัวเอง แม้แต่ศีล 5 ยังเข้าไม่ถึง…มันควรที่เราจะมานั่งอาลัยอาวรณ์ถึงเพียงนั่นเชียวหรือ
อย่าร้องไห้ให้กับคนສ า รเ ล ว เพราะน้ำตาเรามีคุณค่ามากกว่านั้น
ปาดน้ำตาแล้วลุกขึ้นเดินหน้าต่อเสีย คนเ ล วๆ แบบนั้น มันใช่เรื่องที่เราจะมานั่งโศกเศร้า เรียกร้องให้เขากลับมาหรอ
คนลักษณะแบบนี้ หากจะกลับมามีอยู่ 2 เหตุคือ
1. ต า ยแล้ว
2. กลับไปดูข้อ 1
เพราะต่อให้คิดได้กลับมา ไม่นานก็จะต้องกลับไปเป็นแบบเดิม เ ล วแบบเดิม ไม่ดีแบบเดิม
ดังนั้นอย่ารอ อย่าร้องขอให้อดีตมีชีวิต มันไร้ประโยชน์ ขณะที่เราร้องไห้จะขาดใจต า ยลงตรงนี้ เขาอาจจะหัวเราะ
มีความสุขกับใครต่อใครที่พาเข้ามาทำร้ า ຢชีวิตเราจนพัง มันคุ้มกันหรอที่ต้องแลกชีวิตกับคนแบบนี้
