คนที่เราควรปล่อยไปตามทางของเขา “กรรมของเขา”

1.โยนความผิด : คนธรรมดาถ้าผิด ก็จะรับได้และใช้มันเป็นบทเรียน แต่ถ้าผิด แล้วโยนความผิดให้คนอื่น เรียกว่า ‘โง่’ (แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าตัวเองผิด)

2.ถูกเสมอ : อันนี้สืบมากจากข้างบน คือ ยังคิดว่าตัวเองถูกตลอด สังเกตได้ว่าเวลามีข้อขัดแย้ง จะเถียงเอาเป็นเอาต า ย ไม่มีฟังชาวบ้าน ใช้ตรรกะวิบัติ เหตุผลวิบัติไปเรื่อยๆ

3.ก้าวร้าว กลบเกลื่อน : มีวิ จั ຢมาว่าพวกฉลาดน้อยจะก้าวร้าวมากกว่าคือ เมื่อคุมสถานการณ์ไม่อยู่ จนด้วยเหตุผล อะไรไม่เป็นดังที่คิดจะมีอาการโมโห ก้าวร้าวกลบเกลื่อนหวังสยบให้จบข่าว

4.เหนือตลอด : ไม่ใช่เหนือ-ใต้ แต่เป็นการมองว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น เสียดสี ติติงคนอื่นให้ตัวเองดูดีตัดสินโดยมีความลำเอียงเกาะติดตลอด

มีวิ จั ຢว่าพวกไอคิวต่ำจะรับอะไรได้ยาก เข้าใจอะไรยาก ไม่เหมือนพวกฉลาดที่พร้อมจะเข้าใจ เห็นใจทำอะไรให้ใครช่วยเหลือใครก็ไม่หวังผล

แต่พวกคนโง่จะไม่เข้าใจเรื่องแบบนี้ อัตตามันสูง เมื่อให้แปลว่าต้องได้รับตอบแทนก็คนอย่างฉันอุตส่าห์ให้คนอย่างเธอ ประมาณนั้น

เมื่อเจอแบบนี้ วิธีที่น่าจะดี คือ อย่า “กดปุ่มโง่” คือถ้ารู้ว่าโง่ ก็อย่าไปกดปุ่มให้โง่ซ้ำๆเลี่ยงการกดปุ่มเปิดระบบป้องกันตัวและอีโก้โง่ๆมันไม่มีประโยชน์อะไรกับการเถียงกับคนโง่

ถ้าต้องคุย ก็เอาเฉพาะสิ่งที่เกี่ยวให้ตรงประเด็นหรือ หยุดได้ก็หยุดดีกว่า เล็งจังหวะที่ควรจะหยุดพยายามเอาชนะ

เพราะจะไม่มีวันชนะคนโง่และยิ่งบ้าด้วยนี่ ต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม จะใช้เหตุผล

หลักฐานอะไรมาให้ดูก็คงไม่สนเผลอๆมีท้าทายกลับมา เราจะเสียอารมณ์เองด้วยเอาเป็นว่าขอไม่เจอดีกว่านะ มันเหนื่อย