อย่า “กอด” แน่นเสียจนอีกฝ่ายอึดอัด

กอดกันทั้งคืน รักกันเหลือประมาณผ่ๅนไปไม่กี่ปี วงแขนก็เริ่มหลวมขึ้น เพราะหนีไม่พ้นธรรมชาติของคน

นั่นคือความต้องการพื้นที่ส่วนตัวต่อให้รักกันแค่ไหน อยู่ตัวติดกันทั้งวันทั้งคืน ต้องรู้สึกอึดอัดบ้าง

คนรักกันควรเรียนรู้สัจธรรมนี้ ไม่ทุกโมงยามที่ต้องอยู่ติดกัน ให้พื้นที่ส่วนตัวอีกฝ่ายบ้าง

ให้เขาหรือเธอหายใจบ้ๅงอย่า ‘กอด’ แน่นเสียจนอีกฝ่ายอึดอัด

สิ่งต่างๆ ในธรรมชาติยืดหยุ่นเสมอ เมื่อร้อนจะขยายตัว เมื่อเย็นจะหดตัว น้ำขึ้นน้ำลงเมื่อมีแรงดึงดูด

ตึกที่จะรับภัยแผ่นดินไหวหรือพายุใหญ่ได้ต้องยืดหยุ่น ขยับตัวได้ตามแรงกระทบ

ถ้ายึดมั่นไม่สามารถยืดหยุ่นเลย ก็พังภาษาต้องมีวรรคตอน ภาพวาดต้องมีพื้นที่ว่าง ดนตรีต้องมีช่วงว่าง

ชีวิตคู่ก็เช่นกัน บางคู่ตัวติดกันเพราะความรัก แต่บางคู่ตัวติดกันด้วยความไม่มั่นคงทางจิ ตใจ เขาพูดโทรศัพท์กับใคร ก็เงี่ยหูฟังตลอด แบบนี้ยิ่งใกล้ ยิ่งห่าง

กอด – อย่ารัด

รั้ง – อย่าดึง

ตาม – อย่าติด

รัก – อย่าเป็นเจ้าของ รักมากแค่ไหนก็เป็นคนละชีวิต คนละวิญญาณ เหลือพื้นที่ส่วนตัวให้อีกฝ่ายบ้าง

ไม่เกี่ยวว่าเราจับมือ กัน มานานแค่ไหนสำคัญที่ว่าปัจจุบันเธอยังสบายใจอยู่ไหม

ที่ยังจับมือฉันไว้ตรงนี้ ถ้ามันอึดอัด ถ้ามันลำบากใจ ก็ปล่อยมือได้นะคนดี

หากเรายื้อใครสักคนไว้ เพียงเพราะเรากลัวเสียเขาไปโดยไม่ได้ใส่ใจความสบายใจของเขาเลย

แปลว่าเรารักตัวเองมากกว่าเขาคนนั้น แต่วันนี้ฉันกล้าพอที่จะให้เธอเลือ กความสบายใจของเธอนะ

เพื่อยืนยันว่าฉันยังใส่ใจความรู้สึกของเธอเหมือนเดิมฉันพูดให้เธอฟังด้วยน้ำตาและรอยยิ้ม

ก่อนที่เธอจะค่อยๆปล่อยมือจากฉันทั้งน้ำตาก่อนบอ กไปว่า ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ

ก่อนจากลาฉันได้บอ กเธอไปว่าขอโทษที่ไม่ได้ซับน้ำตาให้เธอนะ เพราะฉันต้องใช้มือนี้ยกมาบ่ายบายล่ำลาเธอแทน

ส่วนน้ำตาของเธอ มันจะเป็นหน้าที่ของคนที่เธอสบายใจมากกว่าฉันแล้วเธอจะเจอคนคนนั้นอย่างแน่นอนฉันยกมือขึ้นบ่ายบายด้วยน้ำตา และรอยยิ้มที่ศรัทธาในความกล้าของตัวเอง