คนทุกคน มีทางเลือ กของตัวเอง ไม่ใช่แค่เขาหรอ กที่มีสิทธิ์เลือ กเราเองก็มีสิทธิ์เลือ กเช่นกัน แต่ที่เห็นทุกๆ วันนี้คือเลือ กได้แต่ไม่เลือ ก ชีวิต
แค่มีสุขสลับกับทุกข์ ก็สหัส พออยู่แล้ว ยังจะมีอารมณ์อื่นผสมทั้งคิดถึง ลืมไม่ได้ เจ็บใจ โกรธแค้น เจ็บปวด ทั้งๆ
ที่คนที่เรากำลังเพ้อถึงอยู่นั้นเขาไปไหนต่อไหนแล้วเจ็บให้สุดแล้วเดินต่อไป บางห่วงเวลาเราทุกคนก็โหยหาใครบางคน
จนคิดว่าตัวเองอยู่ไม่ได้ แต่เราลืมนึกไปว่า ตั้งแต่ใครบางคนจากไปเราอยู่คนเดียวมาได้ถึงตอนนี้
ถๅมตัวเองสิยังไม่คุ้นชินอีกหรือทางพุทธสอนให้เราไม่ยึดติดกับใดๆ ในโลก หลๅยคนบอ กทำอยากไม่เข้าใจ ทำไม่ได้ งั้น มาเริ่มตัดอดีตที่เคยมีทิ้งเสีย
ยอมรับความจริงให้ว่าเจ้าของได้ถูกเปลี่ยน มือไปแล้ว ครั้งหนึ่งเราก็เคยได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นๆจะเป็นไรไหมหากเราเดินหน้าต่อ
แล้วค้นหาสิ่งที่เห ม าะและคู่ควรกับเรามากกว่าสิ่งเก่าๆ ที่สูญเสียไป แล้วจะเริ่มยังไงดี
เริ่ม! ใส่บาตร ช่วยให้เราละและสลະการมีอยู่ ทำทาน คือ การให้ไปโดยไม่หวังผล จิ ตใจจะสงบ
รู้จักแบ่งปั่นให้ชีวิตเพื่อต่อชีวิต บริจาคเลือดในกายเพื่อต่อชีวิตผู้คนอื่น จะทำให้เรารู้จักเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่เพื่อน มนุษย์
อานิสงฆ์แห่งบุญจะช่วยให้คนๆ นั้น มีชีวิตที่ดีขึ้น ละความเห็นแก่ตัว อยากมีอยากได้ อยากเป็น ถือศีล 5 ข้อให้ได้ คน มีศีลสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะคุ้มครอง ปกป้อง ยามทุกข์แสนสาหัส
แม้จะเอาชีวิตเกือบไม่รอดแต่จะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยช่วยเหลือ ปราศจากทุกข์และอัน ต ร า ຢร้ า ຢ
แรงเอาแค่นี้ให้ได้ก่อน อย่าเพิ่งไปถึงหลักธรรมขั้นสูงเลย ใครไม่ดีก็ช่างเขา เราดีซะอย่างก็พอ