คนเห็นแก่ตัว สุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียว

เธอทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อให้ได้มานั้น ไม่ว่าถูกหรือผิดก็ไม่สน เธอภูมิใจไหม เธอได้ครอบครองทุกๆ อย่าง

เธอสุขใจหรือเธอรักแต่ตนเอง ไม่สนใจว่าคนอื่นจะเป็นอย่างไร เธอยังได้ชื่อว่ารักเป็นอยู่หรือ

ความละอายต่อบ า ปกรรม ควรมีติดตัว แม้ไม่มีใครรู้เห็นความผิ ดชอบชั่ วดี ควรสำนึกอยู่ทุกลมหายใจ

ทุกขณะจิ ตคนชั่วที่ได้ชื่อว่า “ชั่ว” เพราะทำบ า ปได้โดยไร้การละอาย เมื่อรู้ว่าทำชั่ว แต่ยังไม่สำนึกไม่เกรงกลัวต่อบ า ปกรรมนั้น

จึงเป็นที่มาของ “คนชั่ว” ก็คือ ทำดีไม่ได้ คิดไม่ได้ห ล งในการทำผิดซ้ำๆ จนกลายเป็นนิสัยและเมื่อทำทุกๆ

วันเข้าจิ ตก็มืดบอดไร้การระอายใจและกลายเป็น “สันดาน ” ที่แก้ไขอะไร ไม่ได้แล้วเพราะตัวเอง ไม่อยากปรับ ไม่อยากแก้

คนที่คุ้นชินกับการทำไม่ดีบ่อยครั้งจะรู้ว่า “ความดี” ทำยากมาก ให้ผลเป็นเต่าล้านปี ช้ามากแตกต่างจากการ

“ทำตามใจ ตามกิ เลສในใจตน” ให้ผลทันที สนองความอยากได้ทันใดสะใจในทันที อย่าได้ทำความไม่ดีเลย ท่านทั้งหลาย

เพราะการสร้างเวรกรรม ให้กับตน นั้นก็บ า ปไม่น้อยเลยใยท่านถึงสะสมเวรกรรมเวร ภัยไม่จบชีวิตนี้ ชีวิตเดียว มันยังทุกข์ทรมาน

ไม่พอหรืออย่างไรทำไมจึงผูกพยาบาทเจ้ากรรม ไม่ยอมอภัยปล่อยวางให้ใจเป็นอิสระเถิดใจท่านทุกข์ไม่มีใครรู้หรอ กข้าพเจ้าก็ไม้รู้ นอ กจากตัวท่านเองเท่านั้น