เป็นคนรัก ก็ไม่ได้แปลว่าเป็นเจ้าของชีวิต

รักในวัยหนุ่มสาวอารมณ์อยู่เหนือเหตุผลคุณก็ยังไม่เข้าใจคำนี้หรอ กตราบใดที่คุณยังไม่มี “ภาระ”

เมื่อคุณโตขึ้น พ่อแม่แก่ตัวลง แล้วเราต้องดูแลท่าน ภาระหน้าที่ และความรับผิดชอบมากมาย

มัน มีความสำคัญมากกว่ารักแบบในวัยหนุ่มสาว ที่เราเคยเจอ กันและเมื่อคุณมีภาระ คุณจะรู้สึกว่า

ความรักไม่ใช่เรื่องเล่นๆรักๆเลิกๆ กลายเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับคนวัย 30+ ที่ควรจะจริงจังกับความรักการมีแฟนที่มีเป้าห ม ายเดียวกันเป็นสิ่งที่สำคัญมากหากทัศนคติไม่ตรงกัน

ชีวิตคู่ก็อยู่ยาก อยู่แบบโสดยังดีกว่าต้องทนเสียเวลาชีวิตในวัยที่คิดมีครอบครัวโตแล้ว ความรักไม่ใช่เรื่องง่ายโตแล้ว

คุณจะเข้าใจว่าอะไรสำคัญไปกว่า “แค่รักกัน” เราทุกคนไม่มีใครเกิดมา เป็นเจ้าของชีวิตกัน

การแต่งงาน ไม่ใช่การเป็นเจ้าของชีวิตแต่เป็นการเเชร์ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่เรารักโชคดีก็อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า

แต่หากไปด้วยกันไม่ได้ความคิดไม่ตรงกัน หรือ มีอีกฝ่ายนอ กใจเราก็ต้องคืนชีวิตคืนอิสระให้เขาไป และ คืนชีวิต

คืนอิสระให้กับตัวเองไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหรือ อยู่ในสถานะไหนรักจะมีอยู่ หรือ ไม่ก็ตามการทำตัวให้มีค่า และรักตัวเอง

คือ คำตอบที่ดีที่สุดเพราะหากวันนึงที่เขาไม่รักสุดท้ายคนที่เหลืออยู่ และ รักเรามากที่สุดก็คือ ตัวเราเอง คู่รักไม่ใช่เจ้าของชีวิตกันและกัน

อย่าฝากชีวิตเราทั้งหมดให้คนอื่นดูแลแต่งงานแล้วยังเลิกรากันได้รักวันนี้พรุ่งนี้อาจหมดรักก็เป็นได้ ชีวิตควรมีแผนสองไว้ตลอด โดยเฉพาะเรื่อง “เงิน”