เมื่อพูดถึงหนังแฟนฉัน จำบทพูดตอนที่พระเอ กตอนโตอยู่บนรถได้อยู่เลย เพราะดูหลายรอบมากๆ “ภาพในอดีต จริงๆแล้ว มันไม่เคยจากเราไปไหน
มันอาจจะซุกซ่อนอยู่ที่ใดที่หนึ่ง ในลิ้นชักแห่งความทรงจำ ถ้าเราไม่คุ้ย(ค้น)มันออ กมา เราก็จะไม่รู้เลยว่า มันยังอยู่ในนั้น มาโดยตลอด”
เชื่อไหมครับ ตลอดเวลา 10 กว่าปีที่ผ่าน มาผมเฝ้าคิดถึงใครคนหนึ่ง เราโตมาพร้อมกันเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็ก
และเราก็ชอบกันผมเคยไปตະ ໂ п นกลางฝนหน้าบ้านเธอว่า ผมรักเธอ ผมเคยเอาโทรศัพท์บ้านโทรหาเธอจนโดนแม่ด่าโทรไปร้องเพลงให้ฟัง
ไม่ว่าผมจะคบกับใครหรือมีใคร ผมก็ยังคิดถึงคนๆนั้นตลอด อาจจะไม่ได้คิดถึงทุกวันแต่ผมก็ไม่เคยลืมที่จะคิดถึง
มันเป็นอย่างนั้นเรื่อยมา จน มาเมื่อต้นปีที่ผ่าน มา ผมมีโอ กาสได้เจอ กันอิกครั้งได้ทานข้าวด้วยกัน
ได้คุยกันถามສ า รทุกข์สุขดิบ ได้ทำบางสิ่งที่ผมฝันไว้และผมได้ดูแลเธอในฐานะคนที่หวังดีคนหนึ่ง
แต่โชคชะตาก็ไม่เข้าข้างผมเลยครับ เธอมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังดีที่ยังมีพื้นที่ให้ผมเฝ้ามอง คิดถึงทุกครั้งเมื่อลืมมตาเพิ่งรู้ข่าวว่าแฟนเก่ามีแฟนใหม่แล้ว
นาทีที่รู้คือหน่วงๆ แต่ไม่ได้รู้สึกเจ็บเจียนต า ยแบบอ กหัก ภาพเก่าๆ ความรู้สึกเก่าๆโผล่มาเต็มไปหมดไม่ว่าทำอะไรไปที่ไหนแม้กระทั่งในห้อง
ทุกที่ส่งผลต่อความรู้สึกหมด ก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้ติดต่อ กัน ມีแพลนว่าจะชวนไปดูหนังคุยเหมือนอย่างเดิมแต่มันคงช้าไปมากพอสมควร คำพูดที่ว่า “คนเราจะเห็นค่าก็ตอนที่เสียสิ่งนั้นไป”
ตอนนี้พบเจอ กับมัน และเข้าใจอย่างดี ขอให้มีความสุขมากๆนะ เรายินดีกับคุณด้วยจริงๆ ความทรงจำดีๆระหว่างเรา
เราจะคิดถึงมันนะ ลาก่อน ผมตามหาหญิงคนนึงที่เป็นรักครั้งแรกตอนผมเรียนประถม 4 ผมแ อ บปั่นจักรยานจากบ้านผมไปแ อ บดูหน้าบ้านเธอระยะทางประมาณ 8 กม
ทุกวันเສ า ร์และเธอ ก็ย้ายบ้านไปอยู่จังหวัดอื่นตอน จบ ป5 ปัจจุบันนี้ผมยังไม่พบเธอเลย ผมตามหามาเกือบสิบปีแล้ว
ปัจจุบันผมอายุ 40 ผมแ อ บหลับฝันถึงเธอในวัยเด็กบ่อยๆ ตื่น มาแล้วใจหาย อยากเจอเธอสักครั้ง ผมดูหนังแฟนฉันทีไรก็ต้องนึกถึงเรื่องราวของเธอและผมทุกครั้ง
ผมจะยังคงตามหาเธอต่อไป หวังว่าชีวิตนี้เราคงได้เจอ กันสักครั้งนะ รักครั้งงแรกของผมตอนเด็กๆ ดูไม่เคยเข้าใจว่าทำไมเพลงประกอบถึงเป็นเพลงความทรงจำสีจาง
แถมตอนจบงงๆ คิดแค่ว่าน้อยหน่ากับเจี๊ยบรักกันแบบเด็กๆ ใสๆ น่ารัก พอมาดูตอนโตซ้ำถึงกับคิดว่า อืม ดีแล้วที่ตอนเด็กกูไม่คิดอะไร
ไม่งั้นตับคงพังยับแน่ๆ สุดท้ายคนบางคนก็อยู่แค่ในความทรงจำ โตขึ้นเราก็ไม่ได้จบด้วยการรักกันแบบนิทานชวนฝันเฟื่อง
