เมื่อได้รักแล้ว ควรบอ กหรือเก็บไว้ดี

หากรักใครแล้วไม่บอ ก ความรักนั้นจะอยู่กับเราไม่บุบสลาย แต่ก็ไม่งอ กงาม เหมือนเมล็ดพั น ธุ์ที่ไม่ถูกปลูก

เราปลอดภัย ไม่เจ็บตัว แต่เราทนไหวไหม ที่จะเก็บเมล็ดพั น ธุ์ไว้แบบนั้น

หากรักใครแล้วบอ กเขา เหมือนเรายื่นความรักให้เขาแล้ว

หากเขาไม่รับ ความรักอาจร่วงหล่น แตกกระจาย ยากปะติดปะต่อ

ผู้ให้อาจเจ็บปวด มีแผลเป็น ต้องใช้เวลาเยียวยาเนิ่นนาน

แต่อย่างน้อยก็ได้ยื่นความรักให้ ว่า-เราทนไหวไห ม пับความปวดร้าวนั้น

หากรักใครแล้วมอบความรักให้เขา อาจไม่ต้องบอ ก แต่มอบให้

มอบให้ด้วยความปรารถนาดี เขาอาจรู้ หรือไม่รู้

เขาอาจไม่ถึงขั้นแน่ใจจนปฏิเสธ เขาอาจไม่ถึงขั้นไม่รู้จนไม่รู้สึกรู้สา

เป็นบรรยากาศก้ำกึ่ง ที่เรายังไม่เจ็บปวด แต่ก็ยังไม่สุขสมหวัง

ในภาวะเช่นนี้ ความรักมิได้อยู่กับเราแล้ว แต่ก็ไม่ได้อยู่ใน มือเขาเช่นกัน มันลอยอวลอยู่ระหว่างเรากับเขา

ไม่มีใครเก็บไว้ เหมือนเมล็ดพั น ธุ์ที่ถูกปล่อยให้ลอยขึ้นฟ้า

ไม่มีใครรู้ว่า ดินนั้นจะเห ม าะแก่การงอ กงามหรือไม่ ระหว่างเมล็ดพั น ธุ์ยังลอยอยู่

เราย่อมมีความสุขบ้าง ที่เขาได้สัมผัส เราย่อมมีความเสียดายบ้าง ที่เขามิได้อ้าแขนรับ แต่นั่นคือภาวะแห่งการส่งมอบ

วันหนึ่ง เมื่อถึงเวลา เมล็ดพั น ธุ์จะหล่นลงสู่ดิน เราย่อมรู้เองว่า เราจะเป็นคนรดน้ำดูแล หรือเขาจะช่วยกันดูแลความรักนั้นต่อไป

เมื่อเวลาผ่าน เมื่อได้แสดงความรักออ กไปบ้าง โดยไม่ชัดแจ้งจนน่ากังวลกับอีกฝ่าย

เราอาจได้รับความรู้สึกดีดีกลับมาบ้าง ถ้ามากพอ–มันจะกลายเป็นความรัก ถ้าไม่มากนัก–อย่างน้อยก็ไม่ใช่ความว่างเปล่า

รักไม่จำเป็นต้องสมหวังจึงมีความสุข รักไม่จำเป็นต้องสุขเปี่ยมล้น

เรามีความสุขกับความรักได้ โดยที่อีกฝ่ายไม่จำเป็นต้องรับรัก

แต่เขาใช้เวลาสัมผัสความรักในบางห้วงได้ ในเวลานั้น เราย่อมได้สัมผัสสิ่งดีดีจากเขา

เราควรเก็บความรักไว้ที่ไหน ไม่มีใครตอบคำถามนี้ได้

เก็บไว้ตลอดกาลจะดีไหม ยื่นใส่มือให้แบบวัดดวงเลยจะดีหรือ

แต่ความรักก็เป็นความรักเสมอ ตราบที่มันเป็นความปรารถนาดี

และนี่น่าเป็นเกณฑ์ในการพิจารณา เราจะเก็บความรักไว้ที่ไหนดี รักนั้นจึงยังเป็นความปรารถนาดีอยู่