รักนะ แต่ต้องห้ามใจไม่ให้รัก

มัน มีเหตุผลหลายอย่าง ที่เราจำเป็นต้องหักห้ามใจไม่ให้รักใครสักคน

เหตุผลของคนเราย่อ มไม่เหมือนกัน บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะรู้ตัวว่ามันคงเป็นไปไม่ได้

บางคนอาจต้องห้ามใจ เพราะกลัวใจตัวเองจะถลำลึกและเจ็บปวดมากไปกว่านี้

บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะมีคนที่รักคนที่เรารักมาก่อน และคนคนนั้นก็คือคนที่เรารู้จัก

และเราก็ไม่อยากทำร้า ยความรู้สึกของคนคนนั้น

บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะเขาอาจไม่ได้คิดและรู้สึกเหมือนกับเรา

ทุกข์ทร มานแค่ไหนที่เรารักเขา แต่ต้องพยายามฝืนใจถอยห่างออกมา

เราต้องเงียบต้องเฉยชา ต้องเลี่ยงต้องหลบหน้า ต้องทำหน้าตาบึ้งตึงใส่

เพื่อจะย้ำเตื อ นให้ตัวเองไม่ต้องรู้สึกอะไรใดๆกับเขา

มันเจ็บแทบบ้าที่ต้องทำร้า ยตัวเองด้วยวิธีการนี้

แม้จะดูเป็นวิธีการโ ง่ๆแต่หากจำเป็นต้องทำเพื่อปกป้องตัวเอง

เพื่อไม่ให้ใจของตัวเองต้องบา ดเจ็บ

การถอยห่างจะช่วยสอนให้เราได้เรียนรู้ว่า ยิ่งเรายึดติด อยากได้ อยากครอบครอง

ยิ่งทำให้เราอ่อนแอและแพ้ภัยตัวเอง หากไม่ได้เขามาเป็นคนรักของเรา

ขอเพียงแค่เขาได้เข้าใจในเหตุผลข้อนี้ อย่าได้เข้าใจว่าเราโกรธหรือเпลียดเขาถึงต้องแสดงท่าทีเฉยชาใส่ 

คนช้ำอย่างเรา ก็จะได้มีแรงพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น มาเข้มแข็งได้อีกครั้ง 

พร้อ มที่จะใช้ชีวิตที่เดินบนทางที่เหมาะที่ควร แม้ว่าการเดินทางจะมีอุปสรรคมากบ้างน้อยบ้างก็ตามที

หลังจากที่เราเข้มแข็งได้แล้ว ห้ามใจไม่ได้รักเขาได้แล้ว ทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม…

คิดและรู้สึกกับเขาได้อย่างคนธรรมดาสามัญที่รู้สึกดีต่อกัน  ไม่ต้องรู้สึกแบบพิเศษที่แ อบแฝงด้วยความเจ็บปวดอยู่ตลอดเวลา

และสามารถอยู่บนโลกใบเดียวกับเขาได้อย่างจริงใจที่สุด เป็นธรรมชาติมากที่สุดโดยไม่ต้องกดดันอะไร

หวังว่าเขาคงเข้าใจในเหตุผลที่เรากระทำลงไป เจ็บนะไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่สักพักก็คงจะหายดีแล้วทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม…