“คน มีคู่” ย่อมมีสิ่งหนึ่งที่มากกว่าคนอยู่คนเดียว

การใช้ชีวิตของคนเรานั้น ย่อมมีทางเดินและมีสิ่งต่างๆที่ไม่เหมือนกัน คนบางคนพึ่งพอใจกับสิ่งที่ตัวเองมี

คนบางคนต้องไขว่คว้าสิ่งนั้นๆมา และก็ใช่ว่าชีวิตของทุกคนนั้นจะมีความสุขอยู่ตลอดเวลา ย่อมมีเรื่องราว

ปัญหาและอุปสรรคเข้ามาในชีวิตของเรา เคยมีประโยคหนึ่งที่ได้บอกเอาไว้ว่า ชีวิตของคน มีคู่นั้น ย่อมมีความทุกข์มากกว่าคนที่อยู่เดียว…

ในบางครั้ง การที่เราต้องอยู่คนเดียวนั้น นั้นเหตุเพราะอาจจะไม่ใช่ก ร ร มเก่าที่สร้างมา

แต่นั้นอาจเป็นเพราะบุญดีที่เรามี ความโชคดีที่ทำให้ตัวเรานั้นไม่ต้องก่อก ร ร มซึ่งกัน

ช่วยให้เราไม่เกิดทุกข์มากขึ้น “ทุกข์” ของคน มีคู่ เป็นความทุกข์ ที่มากกว่าการที่เราต้องอยู่คนเดียว

โดยตามหลักธรรมแล้ว การที่เรานั้นตั้งจิ ตมีสติปัญญา ปฏิบัติตนในทางที่ถูกที่ควรนั้นจะสามารถดึงสติให้เป็นคนที่มีความคิดดี

คิดเป็น ลงมือทำเป็น เมื่อวันใดวันหนึ่งมาถึงที่คู่ของเรานั้นไม่ดี คุณจะสามารถแยกแยะดีชั่ วได้

หากวันนั้นเรามีปัญญา มีศิล เราย่อมเลือกแยกแยะปล่อย ไม่คบหา ปล่อยคู่เวรคู่ก ร ร ม ให้ผ่านไปได้

แต่ถ้าว่าหากมีเวรมีก ร ร มร่วมกันแล้ว อาจจะได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันเพียงระยะหนึ่ง

แต่เมื่อก ร ร มนั้นหมดไป เขาก็จะจากไปเช่นกัน ต่างใช้ชีวิตของตัวเอง

ซึ่งต่างกันกับ คู่บุญ ที่ช่วยหนุนนำไปสู่ความสุขความเจริญในชีวิตคู่ จะนำพากันไปในจุดที่สูง ที่ดี

ดังนั้น คนที่มีความสุขก็คือคนที่ไม่เอาใจไปยึดติดในเรื่องชีวิตคู่ เมื่อไหร่ที่เราไม่ได้ดั่งใจ จากสิ่งที่เราคาดหวังไว้ใจ

เรานั้นก็จะมีแต่ความทุกข์ คน มีคู่จึงมีความทุกข์มากกว่าคนเป็นโสดก็เป็นได้ เพราะหากคุณใช้ชีวิตคู่กับคนที่ไม่ใช่คู่ของคุณไม่ใช่คู่บุญ แต่เป็นคู่ก ร ร ม