จงเรียนรู้ไว้ นี่แหละใจคน ตื้นลึก ยากที่จะหยั่งถึงอย่าคาดหวังว่าคุณดีกับคนอื่น
แล้วคนอื่นจะดีกับคุณถึงแม้คุณจะไม่เคยนินทาให้ร้ า ຢใคร แต่ก็เป็นไปไม่ได้
ที่จะไม่มีใครนินทาให้ร้ า ຢคุณคุณไม่เคยแ ท งข้างหลังใครแต่ใช่ว่าจะไม่มีใครรอ “แ ท งข้างหลังคุณ”
ในสังคมที่มีแต่ผลประโยชน์ อย่าไว้ใจ หรือ ให้ใจใครมากนักโลกมันก็ไม่ได้แย่นักหรอ ก
แต่มันก็ไม่ได้สวยงามขนาดนั้นเรื่องส่วนตัว อย่าป่าวประกาศให้ใครรู้มาก
ถ้าไม่จำเป็นเพราะบางคนต่อหน้าก็รับฟัง แต่ลับหลังนำไปนินทา ยิ่งพูดมาก ยิ่งช้ำใจ น้ำใส่ๆ ก็ใช่ว่าจะไม่ขุ่น มัวรู้หน้าไม่รู้ใจ คนสนิทใช่ว่าจะไม่หักหลัง
อย่าปรับทุกข์พร่ำเพรื่อ อย่าเผย “ความในใจ” ออ กไปมากยั้งปาก ชั่งใจ เผื่อใจ ไว้บ้างถ้าคบใคร…
แล้วมันไม่ใช่ ก็แค่ถอยออ กมา รักษาระยะห่างพอสมควรตามมารยาทสังคม ธรรมชาติของ “ตา” มองไม่เห็นถึง “ใจ”
ดังนั้นธรรมชาติของ “ใจ” ก็ไม่ควรเชื่อใจใคร “ด้วยสายตา”ประสบการณ์
จะสอนให้คุณรู้จักเลือ กคบคน วางตัว และ รักษาระยะห่างมิตรแท้ หรือ ศั ต รูในคราบมิตร จะมาพร้อมกันและ เห็นชัดเจนที่สุด ตอนที่คุณ “ล้ม”