เพราะเราไม่ได้เกิดมาร่ำรวย เลยต้องขายเวลา ขายแรงงานเพื่อแลกเงินโดยหวังว่าวันนึงจะมีเงิน ມากพอ
ครอบครัวจะได้พบกับความสุข ความสบายแต่ทำๆ ไป กลับพบว่า จะไม่มีมีวันที่เราจะมีเงิน ມากพอ
ต่อให้ขายเวลาเพื่อทำงานไปทั้งชีวิตขายไปกระทั่งเวลาหมด มันก็จะมีเรื่องโน่นนี่ให้ต้องใช้เงินอย่างมากมายอยู่ดี
ในที่สุด ผมก็พบว่า ยิ่งไม่มีเวลา ยิ่งจน เพราะพอขายเวลาแลกเงินไปจนไม่มีเวลาเหลือ
พอไม่มีเวลาก็ขาดโอ กาสในการพัฒนาตัวเอง ต้องได้ค่าตอบแทนต่ำๆ นั้นไปเรื่อยๆ พอไม่มีเวลา
เราก็ขาดความอึดที่จะรอโอ กาส จนเสียเปรียบเหล่านักล่าที่รอจัดการกับคนที่ไม่สามารถรอได้ พอไม่มีเวลาแต่เรื่องที่ต้องทำมีมาก ก็ต้องทำทุกอย่างอย่างเร่งรีบ
ไม่มีเวลาก็อยู่กับคนที่รักได้น้อยลงไม่มีเวลาก็ขาดการดูแลร่างกาย พอร่างกายไม่ดี ปัญหาหนักๆ ก็ตามมาอีกສ า รพัดไม่มีเวลา
ก็ดื่มด่ำกับชีวิตได้เพียงผิวเผิน ความสุขง่ายๆ จากความสบายใจเลยกลๅยเป็นของหายาก
มีเพียงความเพลิดเพลินชั่วคราวให้เราเอาเงินที่หามาอย่างยากลำบากควักออ กจากกระเป๋าเพื่อจ่ายซื้อ
เราไม่ได้ขาดแคลนแค่เงินทอง แต่เราอยู่ในยุคที่ถูกทำให้ยากจนเวลา เราทำงานได้เงิน ມาจริง
แต่เราไม่มีเวลา และพอไม่มีเวลา เราก็ยิ่งจนหนทางรอดในยุคนี้คือ อย่าอยากได้ ‘สิ่งที่ต้องใช้เงินซื้อ’
มากจนเกินไปแล้วใช้จ่าย ‘เวลา’ ของเรากับสิ่งสำคัญในชีวิตอย่างแท้จริง ชีวิตที่ใส่ใจในสิ่งสำคัญจริงๆ เท่านั้น จึงจะเป็นชีวิตที่ร่ำรวย
