คนบางคน “ควรรักษา” แต่บางคน “ไม่ควรค่าแก่การรัก”

คนบางคนควรรักษา คนบางคนไม่ควรค่าแก่การรัก คนบางคนไม่เคยนับข้อดีและข้อเสียของคนรัก เพียงแต่รู้ว่ารักและยอมรับในตัวตนของคนรักได้อย่างมีความสุข

แต่คนบางคนคอยนับข้อดีและข้อเสียของคนรักอยู่ตลอดเวลา คอยเปรียบเทียบ คอยกระแนะกระแหน คอยปรับเปลี่ยนคนรักให้เป็นตามที่ใจตัวเองต้องการ

คนบางคนไม่อายที่จะเอ่ยคำขอโทษกับคนรักเมื่อทำอะไรผิดพลาดลงไปไม่อายที่จะยอมรับความผิด และพร้อมที่จะแก้ตัวใหม่

แต่คนบางคนปากหนัก พูดคำขอโทษก็ไม่ได้ทั้งๆที่รู้ว่าคำขอโทษเพียงคำเดียว

จะทำให้ปัญหาที่เกิดคลี่คลายไปในทางที่ดีคนบางคนแม้รู้ว่าการนั่งมองคนที่ตัวเองรัก รักคนอื่นนั้นเป็นเรื่องเจ็บปวด

แต่ก็สามารถทำใจให้ยอมรับได้ เพราะอย่างน้อยคนรักก็ได้มีความสุขกับคนที่เค้ารัก แต่คนบางคนไม่ยอมให้คนรักเก่าเดินต่อไป

บนถนนของความรักอย่างมีความสุขเมื่อตัวเองไม่มีความสุขก็ไม่อยากให้คนอื่น มีความสุขด้วยเช่นกัน

คนบางคนพูดถึงคนรักแต่ในเรื่องดีและสวยงามยกย่องและให้เกียรติเสมอไม่ว่าอยู่ต่อหน้าหรือลับหลังแต่คนบางคน ชอบทำให้คนรักเสียหน้า

พูดถึงคนรักแต่ในเรื่องลบ เรื่องร้ า ຢ ไม่เคยให้เกียรติคนรักเลย คนบางคนไม่เคยรอให้คนรักต้องเสียน้ำตา แต่จะรับรู้ความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลง

คอยดูแลและให้กำลังใจเสมอ แต่คนบางคนไม่เคยได้เห็นน้ำตาของคนรักเพราะไม่เคยใส่ใจจะมองไม่เคยจะสนความรู้สึกกันสักครั้งเดียวเพราะฉะนั้น คนดีรักษาเขาไว้คนไม่ใส่ใจ จงปล่อยไปเถอะ