ความบอบบางของจิ ตใจ มันย ากเกินกว่าจะคาดคะเนได้ว่า เราจะวัดความหนาบางด้วยมาตราใด ๆ
บางครั้งเราได้ยินคำว่าใจแข็ง หรือใจอ่อน เราก็สัมผัสพื้นผิว ความแข็งความนุ่มของใจไม่ได้ด้วยเช่นกัน
ผมเชื่อว่า ถ้าเราจะหาคำจำกัดความเรื่องของใจ เราหาได้ไม่สิ้นสุดครับ และความแปลกของใจอีกอย่ างหนึ่งก็คือ
เป็นสิ่งที่ถูกกระทบได้ง่ายที่สุด ง่ายกว่าอวัยวะอื่น และความรู้สึกใด ๆ ที่เกิดจากตัวตนของเรา จากคำกล่าวที่ว่า “ทุกสิ่งสำเร็จได้ด้วยใจ”
ผมจึงเริ่มต้นด้วยความบอบบางของใจ เพราะเชื่อว่าถ้าเราจะถือสาหรือถือของนั้น
เราจะตัดสินใจได้อย่ างไรว่าอะไรหนักกว่ากัน ผมว่าทุกสิ่งทุกอันสำคัญที่ใจครับ เคยได้ยินคนที่ตระหนกตกใจ
เวลาเกิดเหตุเพลิงไหม้ เขาสามารถยกของถือของหนัก ๆ ได้เพียงคนเดียวอย่ างเช่น ตุ่มน้ำ
หรือตู้เย็น แต่เมื่อใจอยู่ในภาวะปกติ ของเหล่านั้น มันเพิ่มปริมาณน้ำหนัก จนแทบยกไม่ขึ้นเลยทีเดียว
ฉะนั้น ผมขอเสนอไว้ในเบื้องต้นก่อนครับว่า รักษาใจให้ดีให้ปลอดภัย อย่ าให้ใจที่บอบบางต้องแตกสลาย
รวมทั้งรักษาขนาดความกว้างของใจ ไว้ให้คงที่หรือ กว้างเพิ่มขึ้น อย่ าเผลอให้ใจต้องหด ลดขนาดจนแคบลงเด็ดขาด
จะว่าไปแล้ว คำจำกัดความเรื่องของใจ ว่ามากมายแล้ว เรื่องถือนี่แหละก็มีมากไม่แพ้กัน
เขาแบ่งอธิบายไว้เป็นหมวด ๆ เลยทีเดียว เช่น ถือเอาไว้ใน มือ หรือจับยึดไว้ ได้แก่ ถือปืน ถือมีด ถือหนังสือ
ถ้าเอาไว้ในใจ ก็ได้แก่ ถือศีล ถือศักดินา และถ้าถือว่าเป็นเรื่องมงคล หรืออัปมงคล ก็เช่น
ถือไม่ให้ใครจับหัว ถือเรื่องของต่ำของสูง เป็นต้น
และนอ กจากนี้ยังมีถือตัว ถือดี ถือ กำเนิด ถือบวช ถือหาง ถือโอ กาส
และอีกมากมายครับ โอ กาสหน้าเราค่อยถือ กันใหม่ เพราะแค่ถือสากับถือของ ก็หนักแทบแย่แล้ว
เวลาไปทำบุญก่อนที่เราจะถวายของ พระท่านจะสอนว่า ให้เรารักษาใจของเราให้ดี
อย่ าถือสาอะไร ถ้ามัน มากระทบใจเรา เพราะการทำทานที่ได้บุญมาก เราจะต้องทำด้วยใจที่ผ่องใสไม่ขุ่น มัว
เมื่อมีอะไรมากระทบกายกระทบใจ ก็อย่ าถือสา ท่านว่าขึ้นชื่อว่าถือมันหนักไปหมด
ถือที่มือ ก็หนักมือ ถือที่ใจก็หนักใจ อะไรที่ปล่อยวางบ้าง เราจะมีความสุขที่สุดครับ เพราะเราปล่อยวาง
และทำสิ่งที่หลาย ๆ คนทำได้ย าก แม้ว่าใจจะเป็นสิ่งที่ทรงอานุภาพพิเศษ
สามารถทำให้ตัวเราและสภาวะแวดล้อม ปรับเปลี่ยนไปตามความแรง ของสิ่งที่มากระทบใจของเราก็ตามแต่
เมื่อเราเป็นนายของใจ เราจะรักษาใจไว้ในตำแหน่งที่เข้มแข็ง ยืดหยุ่น ไม่ว่าอะไรจะมากระทบใจ เราจะไม่ถือสา
เพราะถ้าใจที่ถือสา ถือโกรธขึ้นเมื่อใด ผมไม่เคยเห็นสถานการณ์ที่เ ล วร้ า ยนั้น กลับกลายเป็นดีเลยสักครั้งเดียว
