คู่บุญ คือคนที่คุณอยู่ด้วยแล้วมีแก่ใจ อย ากพูดอะไรดีๆทำอะไรดีๆ ต่อ กัน จนเอาชนะความคิดเล็กคิดน้อยแบบมนุษย์รู้สึกดี และคิดดีต่อ กันจริงๆ ได้
คู่เ ว ร คือคนที่คุณอยู่ด้วยแล้ว สกัดกั้นสัญชาตญาณดิบไม่ได้ เอาแต่ทำตามใจตามอารมณ์เป็นฟืนเป็นไฟง่ายระหองระแหงง่าย อะไรนิดอะไรหน่อย
เป็นเรื่องได้หมดจึงรู้สึกแย่ เจอหน้ากัน มีแต่ความคิดร้ า ยๆ เต็มหัวถามว่าทำไมถึงยังต้องทนอยู่ด้วยกันก็มีສ า รพัดเหตุผลที่น่าจนใจจริงๆ
โทสะและทิฐิมานะ
อันเป็นฐานที่มั่นของภาวะคู่เ ว รไม่อาจสลายตัวได้ ด้วยคำขอร้องไม่เคยฟังเหตุผลเป็นคำๆ และไม่ได้ต้องการการยอมอ่อนข้อให้สิ่งเดียว
ที่ช่วยให้โทสะเย็นลงได้และละลายทิฐิมานะได้ มีแต่จิ ตที่ตั้งมั่นกับความเย็นแล้วหมดความแข็งกระด้างแล้ว เพื่อจะมีกำลังใจตั้งมั่นอยู่กับความเย็น
และละลายความแข็งกระด้างในตนก่อนอื่นคุณต้องเชื่อเรื่อง “สร้างคู่บุญให้เกิด”ไม่ใช่เอาแต่ “หวังหาคู่บุญให้พบ”
การสร้างคู่บุญ
ไม่ได้เริ่มจากการขอร้องใครให้เห็นดีเห็นงามตามคุณ ไม่ใช่เอาชนะใจกันด้วยคำพูด แต่เกิดจากการอาศัยใครบางคน เป็นแบบฝึกหัดขัดเกลาโทสะของตัวเอง
ลดโทสะในเขาในเราด้วยการเพิ่มคำพูดดีๆ ป้องกันโทสะในเราในเขาด้วยการหยิบยื่นอะไรดีๆ ให้แม้ความคิดจะยังไม่ดี ยังมีอคติแต่ถ้าค่อยๆ ลดโทสะ
และป้องกันโทสะในย ามที่อยู่กับเขาทีละวัน ทีละคืนคุณจะรู้สึกถึง “บุญ” ที่เกิดขึ้นในตนเองนานไปจะรู้สึกถึง “สุข” ที่เกิดขึ้นในตัวเขานั่นแหละ
ภาวะคู่บุญเริ่มเกิดแล้วโดยยังไม่ทันต้องชวนไปทำบุญกันที่วัดด้วยซ้ำ
